سخنان حضرت محمد(ص)-سری دوازدهم
سخنان حضرت محمد
نگاه (به نامحرم) تيري از تيرهاي مسموم ابليس است. (كه به هر كسي بخورد، آن را از نظر ايماني از پا در ميآورد.)
((حضرت محمد (ص)))
===================
زناي دو چشم، نگاه (به نامحرم) است.
((حضرت محمد (ص)))
===================
زماني كه خداوند، خوبي بندهاي را بخواهد، نيازهاي مردم را به (دست او) قرار ميدهد.
((حضرت محمد (ص)))
===================
كسي كه در (راه برآورده كردن) نياز برادر (ايماني) خود باشد، خداوند (نيز در پس برآورده شدن) نياز او ميباشد.
((حضرت محمد (ص)))
===================
كسي كه نياز برادر مسلمان خود را به جا بياورد، پاداش كسي را خواهد داشت كه يك حجّ و عمره به جا آورده است.
((حضرت محمد (ص)))
===================
كسي كه نياز برادر مسلمان خود را به جا بياورد، پاداش كسي را خواهد داشت كه تمام عمرش را در راه خدمت به خداوند، سپري كردهاست.
((حضرت محمد (ص)))
===================
زماني كه يكي از شما، از برادر (ايماني) خود، حاجتي ميخواهد، ابتداء او را ستايش نكند تا پشت او قطع نشود. (كنايه از اين كه او شما را چاپلوس نخواند و در نتيجه اعتمادش از شما سلب نشود.)
((حضرت محمد (ص)))
===================
همانا خداوند بزرگ، بندگاني دارد كه آنها را مخصوص برطرف كردن نيازهاي مردم، قرار داده است، مردم در نيازهاي خود به او پناه آورده و آنها كساني هستند كه از عذاب الهي در امانند.
((حضرت محمد (ص)))
===================
كسي كه چيزي را از امور (كارهاي) مسلمانان بر عهده بگيرد، تا به نياز مردم متوجّه نشود (و آن را انجام ندهد) خداوند، حاجت او را مورد توجّه قرار نميدهد.
((حضرت محمد (ص)))
==================
خداوند، نياز و حاجت مردي را كه زياد دربارهي آن (و براي برآورده شدن آن نزد خدا) دعا ميكند را مبارك قرار داده است، چه آن حاجت، برآورده شود و چه برآورده نشود.
((حضرت محمد (ص)))
====================
(اي گروه فقيران!) اگر بدانيد كه نزد خداوند براي شما (به خاطر فقر و حاجت و تحمّل و صبر بر آن) چه چيزهايي وجود دارد. دوست داشتيد كه فقر و نياز شما بيشتر شود.
((حضرت محمد (ص)))
====================
از بالاترين اعمال (نزد خداوند) اين است كه خوشحالي بر (قلب) مؤمن داخل كني (با اين كارها كه) قرض او را بپردازي، نياز او را برآورده كني، غمي را از او برطرف كني.
((حضرت محمد (ص)))
====================
هديّه دادن (يا هديّه گرفتن) به هنگام نياز، خوب (پسنديده) است (زماني كه شخصي نياز مالي داشته باشد با گرفتن يك هديّهي ارزشمند، بسيار خوشحال شده و از غم و اندوه نجات پيدا ميكند.)
((حضرت محمد (ص)))
=====================
حجّ، جهاد هر (شخص) ضعيفي است و جهاد زن، خوب شوهرداري او ميباشد.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
همانا، حجامت، نوعي شفا (براي بيماري) است.
((حضرت محمد (ص)))
======================
كسي كه خداوند به او شصت سال عمر دهد، نسبت به عمر، معذور است. (حجّت بر او تمام ميباشد و هر گناهي انجام داد، سريعاً نوشته ميشود.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
خداوند رحمت كند كسي را از ما حديثي بشنود و حفظ كند و به كسي كه از او بهتر حفظ ميكند، برساند. (تا به همين صورت، از تعريف، محافظت شود.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
از سنگ حرام در (بكار بردن آن) در ساختمان، دوري كنيد زيرا اين كار، باعث ويراني (ساختمان) است.
((حضرت محمد (ص)))
======================
از كارهاي حرام دوري كن تا عابدترين مردم باشي و به قسمت (و روزي) خود كه خداوند آن را تقسيم كرده، راضي باش تا بينيازترين مردم باشي.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
كارهاي حرام، روشن است (و بايد آنها را ترك كرد) و كارهاي حلال (هم) روشن است (بايد آنها را انجام داد ولي) كارهايي كه (نسبت به آن) شك داري (كه حلال است يا حرام) رها كن و كارهايي كه شك نداري را انجام بده.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
اين كه يكي از شما (مسلمانان) خاك در دهان خود قرار دهند بهتر است از اين كه آن چه خداوند حرام كرده است را در دهان خود قرار دهند.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
هيچ بندهاي نيست كه از حلال (الهي) شرم ميكند (و آن را از روي ربا يا غرور رها ميكند) مگر اين كه خداوند او را به كار حرام مبتلا ميسازد. (بايد هر انساني چيزي كه خداوند حلال كرده است را به جا بياورد نه اين كه بيهدف آن را ترك كند.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
كسي كه قبل از سلام، سخن (خود) شروع كند، به او جواب ندهيد.
((حضرت محمد (ص)))
========================
كسي كه اوّل سلام كند، از غرور به دور است. (پس اگر ميشود با ابتداي به سلام، غرور را كه گناه بزرگي است از بين برد، بايد چنين كرد.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
بهترين مردم كساني هستند كه به ديگران بيشتر سود برسانند.
((حضرت محمد (ص)))
========================
مؤمن، سرمايه است كه اگر با او همراه شوي يا مشورت نمايي يا شريكش باشي به تو سود ميرساند و تمام كارهاي او سودآور است.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
همانا انسان، (موجودي است كه) بر هر چيزي كه منع شده است، حريص است. (اگر به انسان بگويند، حقّ نداري داخل فلان صندوق را ببيني تمام تلاش خود را ميكند كه بفهمد داخل آن صندوق چيست.)
((حضرت محمد (ص)))
=========================
حريص كسي است كه به دنبال سود از راه غير حلال ميباشد. (يعني به او فرقي نميكند كه پول از چه راهي به دست ميآيد و فقط به دنبال سود است.)
((حضرت محمد (ص)))
=========================
حرمت (احترام و ارزش) ثروت مسلمان مانند ارزش خون اوست (و هر دو بايد حفظ شوند و كسي حقّ تجاوز به آنها را ندارد.)
((حضرت محمد (ص)))
=========================
كمترين مردمي كه لذّت ميبرند، حسود است. (زيرا بيشتر عمر خود را در حسرت چيزهايي ميگذراند كه ديگران دارند ولي او ندارد.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
همانا حسد، كارهاي نيك را ميخورد (از بين ميبرد) همان طوري كه آتش، هيزم را ميخورد. (و تبديل به خاكستر ميكند.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
كينه و حسد، كارهاي نيك (انسان) را نابود ميكنند، همان طوري كه آتش، هيزم را از بين ميبرد.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
انسان، پير ميشود (ولي) دو چيز در او جوان ميماند: حرص بر ثروت (و جمعآوري آن) و حرص بر عمر (دوست دارد زياد عمر كند.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
ساعت (روز قيامت) نزديك است و فقط حرص مردم به دنيا (و مال و ثروت آن) زياد ميشود در حالي كه آنها از دنيا (روز به روز) دورتر ميشوند.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
حسد، ايمان را فاسد ميكند همان طوري كه مادهي تلخ، عسل را فاسد ميكند. (همان طوري كه عسل بسيار شيرين است، ايمان نيز چنين است و تلخي، شيريني را از بين ميبرد و همين طور، حسد، ايمان را محو ميكند.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
نزديك است كه حسد، بر تقدير (الهي) چيره شود. (يعني انسان حسود تا وقتي حسادت خود را بر طرف مقابل عملي نسازد، آرام نمينشيند.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
تمام انسانها، حسودند (يعني قوّهي حسادت در تمام انسانها وجود دارد) و حسد به انسان حسود ضرر نميزند مادامي كه با زبان، جاري نسازد و (آن را) با دست خود عملي نكند.
((حضرت محمد (ص)))
========================
با تقواترين انسان كسي است كه حق را بگويد چه به نفع و چه به ضرر او باشد. (منظور از ضرر، ضرري است كه به خطر كردنش ميارزد نه ضرري كه جان او و خانوادهاش به واسطهي آن در خطر باشد.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
همانا من شما را از (پايمال كردن) حقّ دو (شخص) ضعيف باز ميدارم (زيرا رسيدن به نالهي ضعفاء، كار خدا ميباشد): يتيم و زن.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
(سخن) حقّ را بگوييد، اگر چه تلخ باشد (و ديگران آن را نپسندند.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
مبادا ترس مردم سبب شود حقّي را كه ميداني (متعلّق به چه كسي است) از بين ببري.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
با كسي كه پيوندش را با تو قطع كرده است، ارتباط برقرار كن و با كسي كه به تو بدي كرده است، نيكي كن و (سخن) حقّ را بگو، اگر چه به ضرر تو باشد.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
واي به حال كسي كه مسلماني را معطّل كند (بيجهت او را نگه دارد) تا حقّش از بين برود.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
هيچ حقّي را به فردا، موكول مكن زيرا هر روزي، براي خودش (برنامهاي جداگانه) دارد.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
حكمت و دانش، بزرگي انسان شريف را زياد ميكند.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
همانا خداوند، قلوب مرده را با نور دانش، روشن ميكند همانطوري كه زمين را با باران آسمان، زنده ميكند.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
پايهي دانش، ترس از خداست.
((حضرت محمد (ص)))
======================
پايهي دانش، خداشناسي است.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
دانش، گمشدهي مؤمن است و از هر كسي كه بشنود، آن را فرا ميگيرد و ترسي ندارد كه (آن دانش) از كدام ظرف خارج شده است. (يعني معلّم چه مسلمان باشد چه غير مسلمان فرقي نميكند.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
گفتار دانش (حقيقت دانش) گمشدهي هر انسان خردمندي است (و به دنبال آن ميگردد تا پيدا كند.)
((حضرت محمد (ص)))




